کیوکوشین
کیوکوشین (به ژاپنی: 極真) یکی از سبک‌های کاراته آزاد است. این رشته توسط ماسوتاتسو اویاما (به ژاپنی: 大山倍達، به انگلیسی: Ōyama Masutatsu) یا چوی یونگ - ای (به کره ای: 최영의، به انگلیسی: Choi Yeong-eui) (۱۹۹۴–۱۹۲۳) استاد ماسوتاتسواوی بنامیان.
کیوکوشین کای کاراته
کیوکوشین کایکان
極真会館
نشان کیوکوشین کای، کان
نام
کیوکوشین کای کاراته
کیوکوشین کایکان
極真会館
تاریخ تاسیس
۱۹۶۴ میلادی
کشور مبدا
ژاپن
بنیانگذار
سوسای اویاما
سختی
کاراته غیرکنترلی؛ در مبارزات کیوکوشین، ضربه پا به سر مجاز است اما به سر ممنوع می‌باشد.
هنر رزمی
کاراته
هنرهای رزمی پدر
بخش های زیادی را از گوجوریو گرفته است. از شوتوکان نیز بهره برده است.
ورودی هنبو در ژاپن
نام
این رشته از عناصر اجزاء تشکیل شده است که از تجربیات ماسوتاتسو اویاما و تکنیک های دیگر سبک های کاراته به وجود آمده است. کیوکوشین از دو لغت کیوکو (بالاترین، نهایت) و شین (حقیقت، روح) ترکیب شده است.
کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو «بالاترین، نهایت» شین «حقیقت، روح» و کای «گروه و انجمن» ترکیب شده است.
مبارزه
سبک این سبک روی مبارزه واقعی در فاصله نزدیک و بدون عقبنشینی است. در کیوکوشین برای کاستن مقاومت حریف از اصابت ضربات به‌طور متوالی و با حداکثر قدرت استفاده می‌شود. با این حال در سبک کیوکوشین تکیه اصلی بر حفظ سلامتی توام جسمی و روحی است.
تمرینات روحی
این سبک بسیار بر روی تمرینات تنفسی و استقامتی دارد. از این رو هنرجوی کیوکوشین پس از سال‌ها تمرینات مکر دارای اندامی ورزیده و روحیه ای آسیب‌پذیر می‌شود. در سبک کیوکوشین تکیه اصلی بر حفظ سلامتی همزمان جسم و روح است. در مبارزات کیوکوشین و اساساً در فلسفه آن پیروزی به هر قیمتی بر حریف در مقابل معنایی ندارد. در فلسفه عالی کیوکوشین هدف غائی تناوری جسم برای رسیدن به مکارم عالیه اخلاقی است و به هیچ روی خشونت در سبک کیوکوشین جایگاهی ندارد. چرا که اساساً در تقابلند و کیوکوشین نه در رابطه. کیو کوشین نه تنها خشن نیست بلکه سعی در پرورش روحیه لطافت، افتادگی، و بزرگ منشی را در هنرجوی مبارز دارد. در مورد روش مبارزه و سطح روحی ویژه ای که در کیوکوشین کاراته بر روی آن می‌شود و تا اندازه زیادی آن را از سایر هنرهای رزمی تن به تن متمایز می‌سازد باید به یکی از مفاهیم اساسی در روش مبارزاتی کیوکوشین اشاره کرد که برگرفته شده است. مکاتب شمشیرزنی کهن ژاپن بوده و موسوم به «ایکّن هیساتسو» (Ikken Hissatsu) یا «هر یک ضربه، یک هلاکت (یا نابودی/پیروزی)» است.
تعادل و آرامش
بر اساس این اصل هر تکنیک پا یا دست، هر نوع جابه جایی بدن، ایمنی، حفظ سلامت، حفظ آرامش، نگاه پیوسته و هوشمندانه به چشمان حریف، هر فریاد کیای و روحیه جنگندگی مبارز باید با تمرین کیفیت و اجرا شود که اولین ضربه را انجام دهد. در نبرد آخرین ضربه باشد و حریف را به کلی ناتوان، تسلیم یا نابود کند. این فلسفه نه بر اساس اصول خشونت بنا شده و نه نوعی کمال گرایی غیرواقعی یا خودنمایی است. بلکه گذشته‌ای است که ماسوتاتسو اویاما روی برتری صلح و پایان سریع جنگ بر مبارزه با بی‌معنی، بی‌هدف و غیرانسانی بوده است و این را می‌توان در نام کیوکوشین در نهایت حقیقت، به خوبی دریافت کرد. حقیقتی که در آن اثری از ترس، حسادت، کینه، دیدن و غرور باقی نمی‌ماند.
ریشه اصول مفهوم و قدرتی برای اجرای سنگین و نفوذی ضربات دست و پا و کم‌ترین جابه جای بدن یا «تای ساباکی» به دور حریف در کیوکوشین به تجربه اویاما از سبک کاراته گوجوریو (از مکتب اصلی ناهاته در اوکیناوای ژاپن) بر می‌گرداند که بیشتر می‌شود. آن بر استقرارهای حساس کم ارتفاع ضربات به سمت نقاط بدن حریف مانند پهلوها، دنده‌ها، ساق و ران و قفسه سینه و به‌طور کلی ریشه کن کردن حریف است. ضربات چرخشی و بلند پا، کوبش های کشیده شده پا از پهلو یا مستقیم و ترکیب دفاع و حمله با دست در کیوکوشین بیشتر از سبک کاراته شوتوکان (از مکتب اصلی شوریته در اوکیناوای ژاپن) است که با این وجود استاد اویاما با استفاده از آموخته های ارزشمند است. خود همراه با ترکیب فلسفه‌های سخت و سرعت و قدرت و همچنین نرم‌افزار ایبوکی از شکم و منطقه انرژی حیاتی با نوگاره از قفسه سینه، یک نوع روحیه و فلسفه مخصوص به خود را نیز در کیوکوشین دمیده و آن را در زندگی شخصی خود دارد. و در سراسر عمرش اجرا کند. حالت بسیار ویژه و ویژه از قرار گرفتن در یک وضعیت نهایی و بدون بازگشت. عبور از ترس از مرگ و پذیرش درد و رنج مبارزه واقعی (زندگی) با تمام وجود، درسی که استاد اویاما به گفته خود او، «از زندگی شمشیرزن سامورایی مشهور و بی شکست و استاد استراتژی جنگ ژاپنی، میاموتو موساشی در قرن هفدهم» الهام گرفت و یک باره باعث دگرگونی زندگیش شد.
قوانین
در کیوکوشین کاراته ضربه پا به سر مجاز است اما ضربه به سر و گردن به هر تصویر خطاست.
انواع شوتو اوچی (ضربه با تیغه دست)، نوکیته (ضربه با نوک انگشتان) در مبارزه رسمی و امتیازی ممنوع می‌باشد.
انواع هیجی اوچی (ضربات آرنج) و جودان زوکی (مشت از شانه به بالا و به سمت سر و گردن) خطا بوده و اخراج فرد را به همراه خواهد داشت.
هر نوع ضربه به بیضه خطاست و به اخراج مبارز خاطی می‌گردد.
هر نوع ضربه عمدی از پشت به حریف خطاست و شامل اخطار خواهد شد.
ضربه به حریف به زمین افتاده یا نشسته خطاست و در صورت تکرار یا شدت بالای حمله به اخراج می‌گردد.
هرنوع گرفتن، هل دادن و یقه به یقه شدن خطا می شود.
ضربه به حریف به طوری که ضعیف نشان دهد اما قبل از ۳ (۳ شماره توسط داور وسط) برپا خیزد، امتیاز وازاری می شود.
ضربه به حریف به طوری که ضعیف نشان دهد اما قبل از ۳ (۳ شمارش توسط داور وسط) برپا نخیزد، امتیاز ایپون یا ناک اوت می‌شود.
رنگ این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. در کیوکوشین برای کاستن مقاومت حریف از اصابت ضربات به طور متوالی استفاده می شود. این سبک بسیار بر روی تمرینات تنفسی و استقامتی دارد.
گسترش
دوجوی مرکزی این سبک (همانند دیگر رشته‌های ورزشی ژاپن) هونبو دوجو نام دارد و در سال ۱۹۶۱ توسط استاد بنیان نهاده شد. بعد از درگذشت کیوکوشین کارات استاد تقریباً بدون تغییر قابل توجه در سازمان‌های مختلف و توسط شاگردان ارشد او راهبری شد و گسترش یافت. بیش از 300 سبک به عنوان شاخه های کیوکوشین در دنیا وجود دارد.
کیوکوشین کاراته در سال ۱۳۵۶ توسط یوسف شیرزاد در ایران بنیان نهاده شد. .
سوگندنامه کیوکوشین کاراته
هونبوی کیوکوشین کای در توکیو.
ما جسم و دل خود را پرورش می‌دهیم تا روحی استوار و نامتزلزل داشته باشیم.
راه راستین مبارزه را می‌پیمائیم تا همواره حواس و روح خود را آماده نگه داریم.
با قدرتی راستین می‌کوشیم تا روح فروتنی را در خود به وجود آوریم.
ما نهایت فروتنی را رعایت خواهیم کرد.
و به درجات بالاتر از خود احترام می‌گذاریم.
ما از خشونت می‌پرهیزیم.
و همواره به یاد پروردگار توانائیم. ما هرگز موهبت انسان بودن را فراموش نخواهیم کرد
همواره به عقل و قدرت می‌اندیشیم و خواست‌های دیگر را از خود می‌رانیم
تا جان در بدن داریم ضوابط مربوط به کیوکوشین کاراته را رعایت خواهیم کرد و می‌کوشیم تا به راه و هدف واقعی دست یابیم. اوس
کمربندها
در کیوکوشین کاراته مراتب و رنگ کمربندها دارای فلسفه خاصی است که به ترتیب عبارت است از:
سفید: سمبل خلوص و پاکی است.
نارنجی: آغاز طلوع خورشید کیوکوشین کاراته
آبی: ورزشکار احساس می‌کند که در آسمان است و به آرامش و امید می‌رسد
زرد: شروع تابش آفتاب کیوکوشین کاراته به روح و جسم کاراته کا
سبز: آغاز رویش و جوانه زدن در قدرت روحی و بدنی
قهوه‌ای: کاراته کا سر به زیرتر و خاکی تر از قبل شده، راز خالی شدن از غرور و سایر آلودگی‌های روحی را در می‌یابد و آمادهٔ سفر اصلی می‌گردد
مشکی: آغاز تاریکی و ابتدای راه اصلی کاراته به سمت معبد وجود. روشن شدن مشعل مهربانی، عقل و جنگندگی در تاریکی مسیر. مبارز متوجه می‌شود چیز زیادی از کاراته نمی‌داند و در ابتدای راه است.
عضو شوید
عضویت سریع
